Deze karakteristieke houten tribune is de oudste nog bestaande sporttribune van Nederland. Het is een Rijksmonument sinds 1990.  In 1928 zijn op dit sportpark de hippische onderdelen van de Olympische Spelen gehouden.

Het Gemeentelijk Sportpark is gebouwd in 1920 als onderdeel van het grote sportcomplex dat toen werd aangelegd. Ooit bestaand uit een paar voetbalvelden, de atletiekbaan, een tenniscomplex, de paardenracebaan en de Expohal.

Volgens schrijver Herman van Bergeijk van het standaardwerk ‘Willem Marinus Dudok’ heeft de tribune “de opvallende vlakdecoraties, de felle kleuraccenten en de vlaggemasten die zijn geënt op die van de Amsterdamse school. De open tribunes en losse kleedkamertjes, die in 1920 werden ontworpen, laten daarentegen een meer strakkere, sobere architectuur zien.

Een aanzienlijk deel van de houten delen van de monumentale tribune verkeerde – goed 10 jaar na de restauratie in 1996/1997 – in verregaande staat van ontbinding. De houten delen waren tijdens de restauratie behandeld met twee chemische middelen, een conserveringsmiddel om het hout te verduurzamen en een brandvertragend middel ter voorkoming van brand. Deze middelen zouden in combinatie kunnen worden toegepast. Vrij snel na de restauratie moest er al onderhoudswerk aan de balustrades en de hoofddraagconstructie worden uitgevoerd. In de zomer van 2006 zijn de vloeren en banken op de onoverdekte zijtribunes integraal vervangen. Uit onderzoek is nu gebleken, dat ook de andere houten delen, die voortdurend aan weer en wind zijn blootgesteld, al geruime tijd vochtig zijn en daardoor in grote mate zijn aangetast door bruinrot. De houten delen, die niet aan weer en wind zijn blootgesteld hebben nog een vrij redelijke conditie. Het houtwerk van de tribune moet daarom enkele stevige ingrepen ondergaan.

Voor de restauratie in 2009 is het merendeel met speciaal behandeld hardhout vervangen en daarnaast zijn een aantal bouwkundige details aangepast om deze minder onderhouds gevoelig te maken.